17 augustus:

Naar onze normen staat er vandaag een stevige wandeling geprogrammeerd.
We nemen eerst de vrij vlakke wandelweg van Aschau naar Kirchberg. We lopen meestal langs de oevers van de Aschauer Ache. Hier langs de waterkant zijn de dazen onuitstaanbaar.

 In het dal van de Aschauer Ache komen we nog verscheidene boerderijen tegen en langs de woudrand staan grote bijenhuizen met kleurrijke bijenkasten.

Rood, blauw, geel, …, het is mij niet gans duidelijk of er ook een bedoeling zit achter de kleuren aan deze bijenkasten. En hoe weet elke bij in welk hok ze nu thuishoort.

We lassen een rustpauze in en laten ons met de zetellift naar de Gaisbergalm voeren.

Vanaf de Gaisbergstüberl heeft men een mooi uitzicht in de richting van het Brixental en de achterliggende toppen van de Wilder Kaiser.

Gezien vanaf het bergstation van de zetellift: Kirchberg in het dal genesteld. De meest opvallende bergtop is hier de Kitzbühlerhorn.

In de Gaisbergstüberl wordt eerst onze honger en dorst weggewerkt. Het was er heel gezellig. Zie ook: http://www.gaisbergstueberl.com .

Daarna trekken we verder naar de Bärstattalm, niet echt ver maar wel langs een iets moeilijker pad. De rustpunten onderweg met mooie panorama’s maken veel goed.

Ook hier staat de Große Rettenstein uitdrukkelijk in beeld.

Bärstattalmhütte (foto Norbert)

Onze dochter Lieve en de heren van het gezelschap kiezen ervoor de terugweg langs de Höhenweg naar de Gaisbergalm te nemen, ongeveer een half uurtje stappen en daar weer met de zetellift omlaag. Fons blijft bij de dames, die menen slim te spelen. We gaan de gemakkelijkere Fahrweg nemen. Wat is dat een misrekening. Wel makkelijk, maar heel lang en gestaag dalend.

Ondertussen krijgen we regelmatig uitzicht op het Spertental, waar we naar toe moeten, maar de weg is lang. Zo hebben we vier uren nodig om terug ons verblijf in Aschau te bereiken.

Het is een prachtige dag geweest en we moeten die avond niet in slaap gewiegd worden.