19 augustus:

Terug prachtig weer maar voor morgen wordt regen voorspeld. Dus willen we zeker spelen en gaan vandaag naar Kaprun voor een bezoek aan de stuwmeren.
Alleen al de manier om hier ter plaatse te komen maakt deze uitstap tot iets apart.
De auto blijft op de parkplaats bij het Kesselfall Alpenhaus op 1068m hoogte. Nu gaat het verder per bus tot op 1209m waar we overstappen op de Lärchwand Schragaufzug. Dit is een immens plateau dat over een railsysteem naar boven getrokken wordt. Er kunnen ongeveer 150 personen per keer vervoerd worden. Ook de plaatselijke boeren gebruiken dit vervoermiddel om met tractor of melkmachine op hun afgelegen Almen te geraken. In een vijftal minuutjes wordt op een lengte van 820m  een hoogteverschil van 431m overwonnen. Met autobussen gaat het nu verder van1640m tot op 2036m. Het is een kronkelige weg met veel smalle tunneltjes waar de bussen maar nauwelijks in passen. De weg loopt gedeeltelijk langs het stuwmeer van de Wasserfallboden en voorbij de Fürtermooralm en brengt ons naar onze eigenlijke bestemming aan de Mooserbodenstausee.
Het is hier echt overweldigend mooi. Het fototoestel houden we constant in de aanslag en we weten haast niet wat eerst vast te leggen.
Ook het bezoekerscentrum is het waard hier eens binnen te lopen. De tentoonstelling leert ons een en ander over het ontstaan van gletsjers en over het opbouwen van stuwmeren en het winnen van stroom in de bergen. Deze werken hebben ook hun tol geëist en als hulde aan de slachtoffers werd een monument opgericht met als opschrift : Aus Arbeit und Opfer ein Werk.
Ook opvallend is de rijkdom aan alpenbloemen die hier nog volop bloeien.

De eerste indruk is al groots, al hebben we nog geen stuwmeer in ’t zicht.

Gletsjers, hoelang zal hun schoonheid nog bewaard blijven ? Links zien we de Weißer Bärenkopf, 3401m, in het midden de Mitterer Bärenkopf, 3355m en rechts de Hohe Riffl, 3338m.

Ook hier is gelegenheid genoeg om honger en dorst te bestrijden.

De stuwmuren, indrukwekkende bouwsels door mankracht verwezenlijkt.

Lieve en de koeien, allemaal voelen ze zich hier thuis.

Gedenkteken voor de slachtoffers die bij de bouw van de stuwdam het leven lieten.

Stuwmeer van de Wasserfallboden, zo te zien zijn er toch meer dan zeven wereldwonderen.

De machtige stuwmuur moet een geweldige draagkracht bezitten om de zware druk van die watermassa te weerstaan.

60% van deze watermassa komt van het smeltwater van de Pasterze (de gletsjer van de Großglockner) en wordt via een 12km lang tunnelsysteem naar het Mooserbodenstuwmeer gebracht. Bemerk de buis naast de stuwmuur waar het water in het meer stroomt.

Onvoorstelbaar mooi, we krijgen er niet genoeg van.

De onmiddellijke omgeving van de Mooserboden Stausee te Kaprun.

Als toemaatje nog enkele bloemen die we hier zagen:

Circium - Distel

Aconitum napellus – Blauwe monnikskap

Gentiana punctata – Gestippelde gentiaan

Zie ook: http://www.tauerntouristik.at

Op de terugreis maken we nog een ommetje langs Zell am See, bekijk hier de foto's!

Zell am See is eerder een badstad dan een bergstad al zijn ook hier de bergen wel duidelijk aanwezig. Het stadje doet toch wat mondainer aan en zal ook wel zijn charmes hebben maar ons wist het niet zo te bekoren, het contrast met Kaprun was te groot. We wandelden langs de promenade aan het meer en genoten daarna van een gezellig terras aan Gasthof Steinerwirt.