Het belooft een prachtige dag te worden. Joost, in zijn jong enthousiasme, wil graag eens de Staller Sattel overrijden en zo door het Defereggertal. De Staller Sattel is toch wel een van de mooiste passen in deze streek. Deze pasweg is wel smal waardoor hij beurtelings van Osttirol naar Italië en omgekeerd mag gereden worden op strikt aangeduide tijdschema's. Bij het wachten aan het begin van de pas is het uitzicht al prachtig en dus wordt de wachttijd door de meesten overbrugd door het maken van de eerste foto's.

Bij het oprijden van de pas heeft Joost alle aandacht nodig op de weg terwijl wij als passagiers, ten volle kunnen genieten van de omgeving. Eens de pashoogte bereikt, parkeren we de wagen om ook hier de tijd te nemen om al die schoonheid in ons op te nemen.

Terwijl de ene regio ons uitwuift, worden we door de andere welkom geheten. Hier lopen ook veel paardjes rond in de omliggende almen. Ze lijken het uurschema hier goed te kennen, want telkens er een nieuwe lichting toeristen aankomt, komen ze uit het niets te voorschijn. Als echte volleerde bedelaars komen ze iets lekkers opeisen, maar eens die klus geklaard verdwijnen ze weer als sneeuw voor de zon en zijn nergens meer te bespeuren tot de volgende lading reizigers aankomt.

Het meer op de pashoogte is nog een extra decoratief element dat zorgt voor mooie beelden.

Vele toeristen doen hier de wandelschoenen aan om al stappend de omgeving te verkennen.

Op de pashoogte van de Staller Sattel staat ook de grenspaal tussen Oostenrijk en Italië en een gedenkteken van de strijd van de Eerste Wereldoorlog.

Bekijk hier de overige beelden van de Staller Sattel!

We vervolgen onze weg tot in Sankt Jakob im Defereggertal. Hier kunnen we nog net voor de middagpauze met de cabine van de kabelbaan tot het middenstation op de Brunnalm. We overbruggen zo in enkele minuutjes een hoogteverschil van een 650-tal meter, van 1400m naar 2055m. Hoewel de honger zich stilaan laat voelen, worden we zo overweldigd door de ons omringende schoonheid dat hier eerst nog enkele beelden geschoten worden, alvorens we naar het Jausenstation Brunnalmstüberl te trekken om de innerlijke mens te versterken. We kijken hier uit op de Panargenkamm met onder andere de Seespitze (3021m)en de Rötspitze (3495m).

Bekijk hier de foto's van de Brunnalm!

Na de middagpauze voert de zetellift ons naar de Mooseralm op 2345m. Ondertussen komt ook weer een wolkendek opzetten.

Bekijk hier de foto's van de Mooseralm!

Voor Lieve en mij is het hier aangenaam slenteren over de almen en langs een mooi meertje. De anderen willen nog iets meer en gaan naar de top van de Kleiner Leppleskofel op 2469m, over de Leppetallenke en de Ochsenfacke gaat het dan terug naar het Jausenstation om de dorst te lessen. Deze top was niet echt ver en slechts een 150m te stijgen maar stond op de kaart wel vermeld als "nur für Geübten".

Bekijk hier de beelden van de Kleiner Leppleskofel!

Hier zijn de meeste bloemen al uitgebloeid maar toch staan er hier en daar nog in bloei.

Vandaag sluiten we de dag ook feestelijk af. We rijden naar Obertilliach en gaan eerst in Hotel Gasthof Unterwöger lekker eten, daarna genieten we in de tuin van dit restaurant van een gezellige Tirolerabend. Achteraf gezien was dit gasthof onze favoriete eetgelegenheid. Het kan hier wel druk bezet zijn, vooral in de weekends en op feestdagen en dan is reserveren toch wel aan te raden. Meer info vind je op hun webpagina: Hotel Gasthof Unterwöger Obertilliach

De Tiroleravond is ook een meevaller en voelt nog "echt" aan. Er is een muziekkwartet met citer, gitaar, harp en contrabas, een optreden van het plaatselijk mannenkoor en natuurlijk de gebruikelijke volksdansen met schuhplattern.

De volksdansen worden begeleid door een accordeonist, ook het publiek wordt er soms bij betrokken.

Bekijk hier de overige beelden van de tiroleravond!

Het wordt wel wat later aleer we naar bed gaan, maar het is in alle opzichten een prima dag geweest.