We gaan voor 't laatst hier ontbijten, laden alles in de auto en nemen afscheid van onze gastfamilie, Klaus en Renate en hun kinderen. Omdat we weten dat Ronald en Amy vandaag in Kartitsch zullen toekomen, hebben we nog uitgekeken of we hen nergens tegenkwamen, maar dat is niet gelukt. Het is ook erg slecht weer en hoe verder we rijden, hoe erger het wordt. Ook in Dinkelsbühl is het geen weer om een hond door te jagen en dus blijven we in gasthof Mutschach en verdrijven de tijd met gezelschapsspelen en 's avonds amuseren we ons op de kegelbaan.

21 augustus:

We vertrekken in Dinkelsbühl en worden deze middag verwacht bij onze vrienden in Güglingen. Zoals al enkele jaren gebruikelijk is, laden we hier ook onze voorraad Neckarwijn in.
De verdere terugreis verloopt vlekkeloos, al hebben we gevreesd voor de omgeving van Köln, met de terugkeer van al die jongeren die hier bijeen waren voor de Wereldjongerendagen. Dit kost ons echter nog geen half uurtje aanschuiven op één rijvak, omdat de andere rijvakken ingenomen zijn als parkeerplaats voor al die vertrekkende autocars. Uit nieuwsgierigheid heb ik de autobussen in de tegenoverliggende rijrichting eens geteld, op nog geen tien minuten tijd heb ik reeds honderd bussen geteld. Zonder verdere problemen of files bereiken we veilig weer onze thuishaven in Zaffelare.