Pertisau: Heenrit

15 juni:

Vertrek in Zaffelare tot Dinkelsbühl. Normaal moet dit traject in ongeveer 7 uren te doen zijn, dus echt vroeg moeten we niet vertrekken. Om 9u15 zijn we startklaar en bollen we thuis de oprit af.
Allerlei Straßenarbeiten en Baustellen met daarbij overvloedige regen veroorzaken echter de onvermijdelijke files. Rond Heilbronn houden we het voor gezien en gaan via Heilbronn, Schwabisch Hall en Crailsheim verder naar Dinkelsbühl. In plaats van rond 16u30-17u komen we pas na 19u in de Waldgaststätte Mutschach aan, waar we direct warm onthaald worden.
De zware regenval had echter ook hier voor problemen gezorgd. Door de druk van een massa water op een plat dak was er in de onderliggende kamer waterschade veroorzaakt. Er werd dus in allerijl een andere kamer voor ons in gereedheid gebracht. Deze kamer was echter alleen voorzien van een wastafel, maar geen douche en voor het toilet moesten we tegenover onze kamer op de gang gaan. De uitbater verontschuldigde zich hiervoor uitvoerig maar wij maakten er geen probleem van, tenslotte was het maar voor één nachtje en een geval van overmacht daar is weinig tegen te beginnen. Bij de afrekening kregen we ook een lagere prijs aangerekend zodat we zeker geen klagen hadden.

 

16 juni:

Na een verkwikkende nachtrust en een stevig ontbijt nemen we afscheid van de familie Härle en gaan op weg richting Aachensee.
Vandaag nemen we geen autostrades, we willen genieten en er al een echte uitstap van maken. We volgen eerst de Romantische Straße via Nordlingen, Harburg, Donauwörth, Augsburg, dan verder richting Landsberg over Schonau. Zo komen we op de Deutsche Alpenstraße, waar we het stadje Bad Tölz willen bezoeken. We stellen de auto op de Parkplatz bij het Waldfriedhof. Een wandelweg door weiland en langs bosrand brengt ons zo na ongeveer 3 km in de Altstad.

Weer is de regen spelbreker, we vluchten dan maar een bistro in, waar we ons troosten met Kaffee und Käsekuchen. Gelukkig is de bui gauw voorbij, zodat we toch de prachtige gevels met vele mooie wandschilderingen kunnen bewonderen.

Om de drukte van het stadje te ontlopen, wandelen, we over het Waldfriedhof terug naar onze auto. Hier ademt alles vrede en rust.

Het laatste stukje van de reis verloopt over Lenggries en verder de Isar volgend tot aan de Sylvensteinstausee.

Iets verder bereiken we de grensovergang en komen zo Oostenrijk binnen over de Aachenpas. Het eerste pompstation over de grens heeft duidelijk veel te doen. Ook wij tanken hier de auto vol, want het prijsverschil met Duitsland is opvallend.
De felle regen verstoort weer het idyllisch plaatje. De bergen gaan schuil achter een dik wolkenpak en de Aachensee ziet er grauw en triest uit.
In Pertisau valt de kennismaking met onze gastvrouw zeer goed mee en de Fewo is spiksplinternieuw, ruim en gezellig. Ook onze auto staat onder dak in de ondergrondse parkeergarage.

Vanaf het balkon genieten we van volgende uitzichten:

We nemen de tijd om ons rustig te installeren en gaan dan iets eten in Gasthof Bergland, bij de ouders van onze gastvrouw. De eerste Tirolergröstl sinds vorige zomer, … 't kan smaken!

Op een rustige avondwandeling doorkruisen we het dorpje en genieten we van alles wat het te bieden heeft. De eerste indrukken zijn positief, nu het weer nog … We kijken uit naar morgen.