HIER vind je de foto-momenten die voor mij de sfeer van deze vakantie perfect weergeven.

 

Fotoverslag Val d'Anniviers

Dag 1 Dag 2 Dag 3 Dag 4 Dag 5 Dag 6 Dag 7

 

DAG 1, Aankomst - inlooptocht

De eerste dag, na de aankomst, hadden we met onze groep rustig de tijd om bergschoenen te passen, onze trekkersrugzakken klaar te maken en ook nog om een korte inlooptocht te houden.
Zo waren onze schoenen ook meteen warmgelopen en onze stijve spieren van de busrit losgegooid.

Tijdens onze beklimming door het bos liepen we naast deze watervallen.

 

Terug naar boven.

 

DAG 2, Saint Luc - Grimenz - Cabane de Moiry

(14,5 km)

De eerste echte tochtdag.
We reden met de bus naar Grimenz, van waaruit we tevoet verder trokken, naar onze eerste hut, de Cabane de Moiry.
Tijdens deze eerste tocht hebben we niet de tijd genomen om foto's te nemen, zo druk waren we in de weer om elkaar beter te leren kennen, we gingen tenslotte op tocht met een groep onbekende mensen.

 

Terug naar boven.

 

DAG 3, Cabane de Moiry - Cabane de Sorebois

(12 km)

Voor het vertrek aan de Cabane de Moiry namen we nog even de tijd om enkele foto's te nemen.

Hierna werd het echt wel tijd om ons boeltje bijeen te pakken en op pad te gaan.
's Middags werden we verwacht door Jean, de coördinator van deze huttentocht, die ons zou opwachten aan de stuwdam van het 'Lac de Moiry' met een heerlijke warme maaltijd.
Maar voor deze aangename ontspanning die ons werd beloofd, wachtte ons toch eerst nog een zware inspanning die we probeerden te verlichten met nu en dan een rustpauze.

Ook terugkijken naar onze vertrekplaats van die ochtend loonde zeker de moeite. Voor een geoefend oog van de bergwandelaar moet het zeker mogelijk zijn om op de schuine flank links op de foto, ongeveer onder het linkse sneeuwtapijt, de hut die we net verlaten hebben te zien liggen. In de achtergrond zien we verder nog de 'Pointes de Mourti', en van het midden van de foto naar rechts, de 'Col de Mourti'. De besneeuwde vlakken zijn delen van de 'Glacier de Moiry' die we kunnen zien.

Na de middag ging de tocht verder over de 'Col de Sorebois' naar onze eindbestemming van die dag, de 'Cabane de Sorebois'. Voor deze beklimming moesten twee deelnemers, waaronder mezelf, reeds forfait geven wegens gewrichtsproblemen. Wij werden met het kramikkele busje van de coördinatie rond de Col gereden en gingen de andere kant van de berg met de kabelbaan omhoog naar de hut. Voordeel hiervan was dat wij reeds konden zorgen voor de bevoorrading en ook konden beginnen aan de bereiding van het avondmaal, want dit was een hut zonder plaatselijke huttenwacht, waar we dus volledig op onszelf aangewezen waren. Ook de ochtend erop bleek het een goede zaak te zijn geweest om dit stukje van de route niet mee te doen, hierdoor hadden we voldoende rust gehad en lukte het ons de volgende tocht terug mee te gaan.

Terug naar boven.

DAG 4, Cabane de Sorebois - Cabane du Petit Mountet

(9,25km)
Het zou een rustige dag worden, en die begon nog stralend ook. We hadden dan ook een zee van tijd om nog wat te genieten van de vroege ochtendzon.
Maar uiteindelijk moesten we dan toch op pad, onze volgende hut tegemoet. Ook nu vonden we nog de tijd om enkele prachtige landschappen vast te leggen op de gevoelige plaat.
Voor wie de streek een beetje kent moeten hier zeker enkele bergtoppen herkenbaar zijn. We zien hier vermoedelijk, van links naar rechts, 'Besso' (3667m), de 'Trifthorn' (3728m) met op de voorgrond 'Le Mammouth' en de 'Ober Gabelhorn' (4063m). Op de detailfoto hieronder zou je toch zeker een heel beroemde top moeten kunnen onderscheiden.
Jawel, heel in de verte, boven de stenige grashelling kan je de 'Matterhorn' (4478m) opmerken, volledig ééngeworden met de lucht.
Na een verkwikkende picnic op een terrasje in het dorpje Zinal, trokken we verder door het verbluffende landschap van de Val de Zinal om uiteindelijk aan te komen in de 'Cabane du Petit Mountet'. Hier namen we 's avonds rustig de tijd om nog wat sfeerbeelden te bewaren voor het nageslacht.
 
Terug naar boven.

DAG 5, Cabane du Petit Mountet - Cabane d'Arpitetta

(7,5 km)
Na een avondje 'weerwolven' en een verkwikkende nachtrust, namen we de volgende morgen afscheid van de vriendelijke huttenwacht en lieten we de hut achter ons.
Om elf uur troffen we Jean terug aan die ons zoals de vorige keer volpropte met een lekkere warme maaltijd en onze rugzakken volpropte met een nieuwe bevoorrading. Hier hadden we jammer genoeg ook minder prettig nieuws, hier zouden we afscheid nemen van een deelneemster, die door een overbelasting van de knie niet meer verder kon. Een laatste foto met de monitoren werd genomen, en daarna moesten we terug op pad.
Ook deze keer hadden we voldoende tijd om te genieten van de omgeving, leuke foto's te maken en ons heel af en toe ook nog een beetje te amuseren. Bewijs hiervan zie je op de foto's hieronder.
De verdere tocht ging over wankele brugjes en over woeste hoogte, tot eindelijk ... de hut in zicht kwam.
Op deze eenzame hoogte restte ons die avond maar één ding meer om te doen, genieten, voor we de volgende dag een zware tocht zouden moeten aanvatten. Hieronder een diavoorstelling met sfeerbeelden en karakteristieke koppen van de huttentocht.

 

Terug naar boven.

DAG 6, Cabane d'Arpitetta - Cabane de Tracuit

(Afstand: 5,925 kilometer; Maximaal hoogteverschil: 553 meter; Geschatte tijd: 5 uren 12 minuten)
Na een stevig ontbijt in de hut konden we de zware klim aanvatten naar de 'Col de Milon'. De gevaarlijke afdaling aan de andere kant van de Col gebeurde met kettingen die daar als hulp bevestigd waren.
Ondanks de grote hoogte, de zware ondergrond en de beperkte tijd voor onze tochten namen we toch ook de tijd om rondom ons te kijken naar de natuurpracht die je hier kan terugvinden. Op de foto's in de diareeks kan je gentiaantjes herkennen. Ook kan je zien dat we voldoende tijd uittrokken om te genieten van de rust die op deze hoge en afgelegen plekken heerst.
In de namiddag is het gaan regenen, waardoor we nat en verkleumd in de hut aankwamen. Hier konden we onze natte kleren drogen en onszelf een beetje verwarmen. Eens in de hut stopte het dan weer met regenen zodat we toch nog enkele sfeerbeelden van de omgeving konden maken.
Ook 's avonds in de hut zat de sfeer er goed in met een streepje muziek, maar ook in deze hut gelden strenge regels en moesten we dus ook de broodnodige nachtrust van onszelf en elke andere trekker respecteren. We doken dan ook vrij vroeg onder de wol.
Na een verkwikkende nachtrust breekt dan ook de laatste dag van de tocht zelf aan, de terugweg naar ons vast verblijfcentrum in Saint Luc.

Terug naar boven.

DAG 7, Cabane de Tracuit - Zinal - Saint Luc

(Afstand: 8,392 kilometer; Maximaal hoogteverschil: 1581 meter; Geschatte tijd: 6 uren 15 minuten)
De dag begon schitterend, met een blauwe hemel boven ons en een wolkendekentje aan onze voeten, boven het dal. Tijd voor een foto dus.
We vertrokken aan de hut in de zon, maar eens komt de tijd dat je de nevelen van het dal moet binnen gaan om dan na een busrit van Zinal naar Saint Luc en een verfrissende douche te eindigen op een terrasje in de zon.
Moe maar tevreden reden we met de bus terug naar België.
Terug naar boven.